Pieter Spronck

Pieter Spronck is hoogleraar te Tilburg, maar hij was jarenlang ook schrijver en hij ontwierp onder meer het "duiveltje" dat we in veel publicaties van de Stichting Fantastische Vertellingen aantreffen, zoals bijvoorbeeld op de eerste pagina van Fantastische Vertellingen-45 (maart 2018) of van Fantastische Vertellingen-44 (december 2017).

bijdragen (bij de Stichting Fantastische Vertellingen)

2023

een cartoon in Tjonge-20 (september 2023)

een stripje in Fantastische Vertellingen-66 (juni 2023)

2017

twee illustraties in Fantastische Vertellingen-43 (september 2017)

een illustratie in Fantastische Vertellingen-42 (juni 2017)

2015

twee illustraties in Fantastische Vertellingen-34 (juni 2015)

1990

omslag- en binnenillustratie van Het onderzoek (1990)

twee illustraties in Fantastische Vertellingen-26 (april 1990)

1989

Einde (volledig stripverhaal) in Fantastische Vertellingen-24 (augustus 1989)

1988

het basisontwerp van het duivelskopje, onder meer gebruikt als omslagillustratie voor Tjonge-2 (november 1988)

1983

Vil 'm! (filmbesprekingen), Wellustige Winden (boekenbesprekingen) en een reeks aan illustraties in Fantastische Vertellingen-16 (augustus 1983)

Wellustige Winden (boekenrecensies), SF in de groef (platenbesprekingen), meerdere illustraties in, alsmede de omslagillustratie van Fantastische Vertellingen-14 (januari 1983)

1982

Kampioen (kort verhaal) in en de omslagillustratie van en meerdere illustraties in Fantastische Vertellingen-13 (juli 1982)

de omslagillustratie van, en verscheidene illustraties in, Fantastische Vertellingen-12 (april 1982)

1981

Einde (volledig stripverhaal), En dan nu enkele bladzijden spekuleren (over tijdreisperikelen) en verscheidene illustraties in Fantastische Vertellingen-11 (december 1981)

een illustratie in Fantastische Vertellingen-10 (juli 1981)

verscheidene illustraties in Fantastische Vertellingen-9 (april 1981)

1980

basisontwerp van het duiveltje, dat op en in talloze objecten van de stichting te zien is (onder meer het Fascinatie Bewijs, waar Gert-Jan van den Bemd en Oxana Langbeen zich op het basisontwerp baseerden)